حیاؔت بھٹی دوہڑے

دوہڑہ:1

انسان دے اندر مقام بنڑا اے ویلا لبھنڑاں وت نئیں
جیڈے بخت دے چرخے ترکڑے ہوون نت پونڑیاں سگدے کت نئیں
آ اُتر اَنا دیاں ماڑیاں توں کسے دل اچ نفرت گھت نئیں
جداں کنڈ پچھے ملکھ حیاؔت پُنڑیندا اے اس بشر دی راہندی پت نئیں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:2

جیہڑا اندر جناب دے جج بیٹھا اے اوہدی روز عدالت اچ آیا کر
کے کھٹیا وٹیا اے سارے ڈیونہہ دا تخمینہ شام نوں لایا کر
کوئی جرم حیاؔت جے سرزد ہووے نہ پِھٹ توں وقت ونجایا کر
پِچھاں رکھ کے ہتک دی سوٹی نوں لگا معافی منگنڑ توں آیا کر

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:3

ساڈیاں اکھیاں ہن کوئی سڑک تاں سنڑے جُتیاں باہنڑ تے ہِل نئیں
ہنجوں ڈکنڑ دے کانڑ حیاؔت اے بنڑیا اے اس کنف نفیس نوں چھل نئیں
بخت ہر انسان دے ہوندے ہن تیری کوئی شئے لگدی دل نئیں
جیڈے لوڈ دوپہر کریندے وتن ڈیونہہ لاہنڑ تے لگدی ڈھل نئیں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:4

کیویں سکدیاں بانہیں نوں میں سمجھاواں توں وی بیٹھا ایں سجنڑ دُریڈا
اکھیاں دی سدھر تاں لاندھی نئیں بھاویں کر پیا ترلا جیڈا
سیں منت حیاؔت نصیب دی کیتی او وی ہوگیا اے جانڑ کے ریڈا
اللہ جانڑدا اے سب کُجھ ہوندیاں بی بندا لگدا اے بیڈا بیڈا

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:5

ساڈے نال ونجا کے وس نئوں لیا ساریاں دھوڑاں مُک نئوں گیاں
جیہڑیاں گُڈیاں چاڑ کے لائی ودا ہاؤں جتھے آئی کائی شئے رُک نئوں گیاں
منگی نیت دی کھیڈ حیاؔت عجیب اے ساریاں گوٹیاں اُک نئوں گیاں
جیہڑیاں ساڈے نال کریندا ہاؤں سدھیاں آپ تے ڈُھک نئوں گیاں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:6

ہک سنگ مرمر دے بنڑے ہوئے بُت نوں ساری عمر پُجیندا وتیئوں
مجبور جے ہاؤں ہتھ بنھ کے ہر حکم منینداں وتیئوں
انجے کوڑیاں قسماں چا چا کے اوہدے عیب کجیندا وتیئوں
دراصل حیاؔت میں اُجنڑن دے مُڈھ آپ بنہیندا وتیئوں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:7

دلا کملیا عشق دے دھاگے وچ کجھ سوچ کے جان پروہویں
بھیڑی ہوندی اے عشق دے لوہے دی وس متاں کل ارمانی ہوویں
من منت حیاؔت دے آکھے لگ اجو فیصلہ کرلیئے دوہوویں
متاں کل ارمان دے کھوہ جو کے بیٹھا ہتھ افسوس دے دھوویں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:8

جیویں تئین چنگی لگدی اے نال اساڈے توں وی سجنڑ شریکے گڈھ لئے
ساڈی بھرم شرم تے شہرت آلی جِتھوں تیکھ کپیندی اَئی وڈھ لئے
ہوندے مکھنڑ کدائیں نئوں پھوڑیاں تے چلو اُدے وی کئی ڈیونہہ ہڈھ لئے
متاں گزر حیاؔت توں بہتر ہووی اے سجنڑ مغالطہ کڈھ لئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:9

تاں وی مرداں جے میں تئین کوڑا آکھاں سچا سجنڑ وپار اچ توں نئیں
جیہڑا رُل کے میں تیرے کانڑ بنڑایا اے آندا ایں اُس معیار اچ توں نئیں
تیرے مگر حیاؔت نیاں پئے دتن لتھا فِٹ اعتبار اچ توں نئیں
سئونہہ دے سگدا ایں زمہ دار ہمیشہ میرے پِڑ دی ہار اچ توں نئیں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:10

رکھیں یاد بے لوث پیار اساڈا ایہنوں سجنڑ سنبھال کے رکھ لئے
وچ خالص نیت دا دھاگہ پا کے ایہنوں موم اچ ڈھال کے رکھ لئے
نالے آپنڑیں دل دے جالے وچ انجے مَٹھا مَٹھا بال کے رکھ لئے
تیری نال حیات غریب دے ضد ہائی چلو ضد نوں پال کے رکھ لئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:11

اساں پیار پریت دی بازی وچ انجے ہک نقطے توں گُھس گئے
سائیاں لیک چا ماری نبھیاں تے بھاویں سو سو واری کُس گئے
ساڈے لٹے ہوئے جذبے ہنجواں دی بے وقت تریل توں پُس گئے
منگی معافی قدمی ہتھ لا کے تاں وی سجنڑ حیاؔت دے رُس گئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:12

کئی مہمل قسم دے سنگ ہوندن جِنہاں دا ہل شل کوئی نئیں ہوندا
جیویں خود رو بوٹے نِسر کھلوندن اُتے پھل شل کوئی نئیں ہوندا
ہوندے دعوے دار حیاؔت مسیح دے دُکھی ول شل کوئی نئیں ہوندا
اُچے کالیاں آر ضرور ہوندن تلے تل شل کوئی نئیں ہوندا

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:13

ساڈے پیار پچھیتیاں فصلاں ہن کدی اُجڑ گیا کدی پھل گئے
اسے کئی ڈیونہہ شوق دا کھیڈ لیا جیہڑے شاہ دے دل نوں ول لگ گئے
ارمان توں نکلیاں ہنجواں نوں کدی لُرھ پئے گئی کدی ٹھل گئے
روح جدنڑ حیاؔت اُداس ہویا جھٹ آپنڑیں آپ دے گل لگ گئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:14

ساری عمر صحرا مجبوریاں دے ساڈے لیکھاں نال پیوند رئے
اساں جھونپڑے ویچ کے لا چھوڑے چلو اُس دا بخت بلند رئے
اوہدی مرضیاں وچ پابند ہو گئے نہ او کئیں دا پابند رئے
اساں کئیں نوں جدنڑ پسند نہ آئے اوہدی قائم حیاؔت پسند رئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:15

اساں کداں ہنڑ تُہاڈے لائق دے رئے آں تُہانوں ہور کِھڈاونڑے جَھل گئے
تُساں ڈِھنگر دھریک کے کی کرنے سُکھ جدنڑ تُہاڈے پَھل گئے
ساڈا خالص تیل وی کم نہ آیا تُہاڈے سُکے مانڑیں بَل گئے
افسوس حیاؔت اُداں کنڈ کیتی اَئی جدا پیار جوانیوں ڈھل گئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:16

لُگے پئے ہک واسے برتن دا جیویں کوئی اعتبار نئیں ہوندا
انجے ٹُر پِھر کے میلا ویکھنڑ آلا بیلی بیلیاں آر نئیں ہوندا
گفتار حیاؔت کمال تے ہووے صاحب کردار نئیں ہوندا
اُس سجنڑ دا سنگت دی تسبیح وچ کوئی گینڑ شمار نئیں ہوندا

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:17

جداں لگدے سٹن تاں کملے لوگ ہن جیہڑے آدھن ہوندا کُجھ نئیں
اُس ویلے مرضاں اندر دیاں کوئی بشر جے سگدا بُجھ نئیں
جیندا ذان حیاؔت نہ ہویا ہووے ہوندی اُس نوں کوئی سُجھ بُجھ نئیں
پتہ اسے نوں لگدا اے لُڑھدیاں واری جیندے ہتھ کوئی آندی کُجھ نئیں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:18

وڑی اندر جدوکی زہر انا دی بوٹا سِک دا پھلنڑ نہ دِتا
تقدیر دے آپنڑے فیصلے ہوندن ڈیونہہ اُس وی ڈھلنڑ نہ دِتا
بلآخر سجنڑ جُدا ہو گئے مجبوریاں ہلنڑ نہ دِتا
لگی تُھڑک حیاؔت جنازے توں کئیں قُل تائیں رلنڑ نہ دِتا

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:19

تُہاڈی ڈھوڈ کریندیاں زندگی مُک گئی سچ اندر دا کوئی دسیئوئے نئیں
ساڈے لوڈ حیاؔت پیاسے رہ گئے سُکے ہوٹھ وی تر کیتیئوئے نئیں
میں تاں اُدنڑ وی تُہاڈے سامنڑے ہامو مینوں لُڑھدیاں کیوں نپیئوئے نئیں
پِچھے قبراں لمنڑ دا کے فائدہ جداں جیندیاں سائیں بنڑیئوئے نئیں

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:20

اساں چاولاں آر ونڈی کے وی ڈٹھا اے پَھکے سجنڑ مریندے وگ گئے
ہتھوں ڈَٹھا ہویا دانڑاں چایا ای کئیں نہ لَتاں ہیٹھ او دیندے وگ گئے
پراں ونج اکھیو نے واہ کملا ایا چرڈ کریندے وگ گئے
دُکھ جدنڑ حیاؔت مکوڑیاں سُنڑیاں چُنڑے بھور سٹیندے وگ گئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:21

جداں نچنڑاں ای ہے تاں پیراں دیوں زنجیر نوں ویکھ کے کی کرنا اے
ہووے سنگت نااہل تاں وعدیاں دی تحریر نوں ویکھ کے کی کرنا اے
جیہڑا جانڑدا ای نئیں دل کی ہوندا اے دلگیر نوں ویکھ کے کی کرنا اے
جداں قدر حیاؔت معلوم ہو جاوے اخیر نوں ویکھ کے کی کرنا اے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:22

دِلا جیویں تئین عمر جوان اچ ڈِٹھا تیرے اجے تائیں لوڈ اُتھائیں ہن
تیری ریڑ قدیم دی رمک نہ مُکی انجے سگویاں چاڑیاں لائہیں ہن
چِٹے وال پئے تیری مِنت کریندن کمزور پِٹیندیاں باہیں ہن
جداں مال حیاؔت وِکا جاوے کداں پرت کے ویدھے سائیں ہن

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:23

توں وی کئی ڈیونہہ نویاں سنگتاں دے میرا سجنڑ اُلارے لئے لے
سارے شوق عروج دے پورے کر رب دِتے نی وارے لئے لے
ساڈی کھیڈ حیاؔت قدرتی ہری اے تیرے لگن دُمارے لئے لے
سُکھ کول بَچا کے میں کی کرنے ہن اے وی تئیں دے ہن سارے لئے لے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:24

کیہڑا صدیاں جگ تے جیونڑاں ہوندا اے کیتی گُزر مِثالی وتیئے
بھاویں لے دے سجنڑ نوں کُجھ نہ سگیے اکھ میہر دی بھالی وتیئے
لجپال تاں آپ حیاؔت ہوویندا اے ہووے جیہو جئی بالی وتیئے
دیوے رب توفیق تاں ساری زندگی کَسے سجنڑ سنبھالی وتیئے

حاجی محمد حیات بھٹی

دوہڑہ:25

اج وت کِسے رُٹھے ہوئے لگدے دی انجے یاد اچانک آئی اے
اجے میں گھبراہٹ اچ سنبھلیا ای نامو اُتو اکھ چا ہنج رلکائی اے
وت چپ دی بکل اچ ماضی دی میں ہک ہک سطر دوہرائی اے
ہر جا تے لِکھیا کوئی نئیں کرنی تیرے نال حیاؔت رَسائی اے

حاجی محمد حیات بھٹی