آڈھا خان

1

کسے جنگل دے جنگلی پهل وانگوں مینڈا کوئی مالی نگہبان نہ سہی

یزدان تاں ہے

نئیں کوئی بندوبست طوفاناں دا مینڈے سر تے سایہ بان نہ سہی

آسمان تاں ہے

کسے نازک گل دا ہار نه بنڑیم نالے سجیا وچ گلدان نہ سہی

میدان تاں ہے

سد شکر "آڈھا" اس خالق دا مینوں حاصل لذت جہان نہ سہی

ایمان تاں ہے

2

فریاد کیتے میں لب کھولے کئیں تیر حلق وچ ٹھک کیتا
میں سمجھیادشمن وارکیتااو خودہائی جاں میں پک کیتا
انج ہار تے مین شوماد آئی نئیں اج تائیں سدھا لک کیتا
میڈےدل جئی شئےنوں اس آڈھادےپیر دےہیٹھ تڑک کیتا

3

تینوں پھل وانگوں پروان چڑھائم
بھاویں اج مینوں نگہبان نہ من
دربان تاں من

اوئے حلفیہ قول نبھا جانی
میڈےنال کیتےپیمان نہ من
قرآن تاں من

جس تاج پوائےتین شہرت دے
اس محسن دےفرمان نہ من
احسان تاں من

ایڈی نفرت کر نئیں "آڈھے"توں
بھاویں شان برابر شان نہ من
انسان تاں من