غلام حیدر تاؔج دوہڑے

کشمیر

سِر دَھڑاں توں پَتراں وانگ پئے ڈھاندن بسمل توقیر دی قسمت

بیٹھی رووے سِر رکھ زانواں تے ادھ موئی ہمشیر دی قسمت

ودا ٹِھلدا اے خون دی ندیاں وچ دشمنڑ دے تیر دی قسمت

توں جانڑ تے تیری چپ جانڑیں اچھا رب کشمیر دی قسمت

سانحہ لال مسجد

ربا اپنڑیاں توں پامال عزتاں کروا کُروُو کے بیٹھاں

شامت اعمال دیاں کل تنگیاں بُھگتا بُھگتو کے بیٹھاں

بَمُطابق ہستی ہک ادھ دِھی پرنا پُرنو کے بیٹھاں

باقی بچدیاں جامعہ حفصہ وچ دفنا دُفنو کے بیٹھاں

دوہڑہ:3

انسان توں غلطیاں ہوندیاں آیاں لڑ سہی پر جائز لڑائی کر

مینوں کلیاں بئہہ سمجھا سمجھو سرِ عام نہ جگ ہنسائی کر

خوددار نوں مِنت دا ول نَؤں اَمدا لجپال ایں ہک مردیائی کر

رکھ ہتھ کھاڈی تے تاؔج ولوں کر آپنڑیں منت رسائی کر

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:4

روونڑ توں دل کمزور ہو ویندن دل چاندی دا ہک ورق اے

آوے تھوڑا جیہا وٹ پیشانی تے دل کانڑ تاں کڑکدی برق اے

پانڑیں تے لہو دی رنگت دے وچ جیہڑا عاشق آدھا اے فرق اے

چِٹا کوڑا اے تاؔج حقیقت وچ ہنج جگر دی رت دا عرق اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:5

مسجد وچ رب ری وحدت دے پنج وقت شبینے ہوندن

کھلے صف تے فرض ادا کردے دو چار نابینے ہوندن

سچ آیت اِنَ لْاِنْسَانَ دی بھاویں کول نگینے ہوندن

بندے تاؔج کمینے نئیں ہوندے کردار کمینے ہوندن

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:6

پنجے انگلیاں وچ جے فرق نہ ہوندے تُہاڈے تیز نصیب نہ ہوندے

تُہاڈی سنگت اِچ رُل کے اُجڑیاں دے انج حال عجیب نہ ہوندے

ودا تلیاں دھو کے پیویں ہا میرے جے بخت رقیب نہ ہوندے

میرا مَؤر توں وی سردار نہ بنڑداوں جے اساں تاؔج غریب نہ ہوندے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:7

فرعون نہ بنڑ اللہ واحد نوں چنگی نئیں لگدی مغروری

اے زہر ای نویاں سانگیاں دی جِنہوں سمجھی وتنا ایں چوری

جداں وقت دا سہگل میں ہاموں اُداں کیوں نئے کیتی دوری

نِری تاج دی بانہہ نئی ویلنڑے وچ کُجھ تُہن وی ہائی مجبوری

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:8

جداں خود مِلداوں اُداں کیوں نئے ہونے میری سنگت دے وچ بدنام اے

اج ساہ تے ہتھ میرے دوہیں تنگ ہن ہنڑ دیندائیں یار الزام اے

چلو رنج نہ ہو میں معافیاں منگداں سچ ادھی اے خلق تمام اے

بندہ اتنا ای تاج غریب نہ ہووے چٹی سمجھن سجنڑ سلام اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:9

کونڑ آدھا اے پیار توکلی سودا اے اوقات دی ساری گل اے

پیسہ ہے تاں اُلفت سُکھ دی سیج اے نئیں تاں تپدا مارو تھل اے

مفلس دے کانڑ تاں تاؔج خصوصاً اے اوہ بے فیض نخل اے

جیندے گاچے دے وچ ساری زندگی نہ پُھل لگدا اے نہ پَھل اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:10

تُسی ہنڑ ودے ویدھے او بخت تے پیسہ جیہڑا آخر کار پِنیندا اے

اے سانتھے وی ہا پر ہنڑ کوئی نئی رب سارے وقت وکھیندا اے

سانتھے اوڑکھ تریگھ تے سینہ زوری ودا تینتھوں بخت کریندا اے

رج بیشک تاؔج پچائین تاں مجھیں یا صرف کراڑ پچائیندا اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:11

چنگے وکر اِچ مینوں لگدیاں رکھیا اے کیتی جِنہاں جِنہاں نال وفا اے

حیران ہاں ایڈے جنڑ دا مالک اج بیٹھاں تن تنہا اے

جداں کملیا واریاں وئیہہ جاون ویندا ہر کوئی لڑ چُھڑوا اے

دیگر دا جیونڑ تاؔج ہکلیاں باقی عمر دے کانڑ سزا اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:12

گھر گھر ہوندا ای رئو آپنڑے گھر بس کر گھر بار دا دھندہ

ہتھ کُنج رکھ سریوں لئے ویسی تینوں اکھیاں چار دا دھندہ

ونج پڑھ منصور دی قبر اُتوں ہئی نِرا پِرا دار دا دھندہ

کم ہمتوں ڈاڈھا ای تاؔج میاں پراں سٹ گھت پیار دا دھندہ

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:13

اُلفت دی نَیں دے سفر کو ٹانگے ہمتال دسیندے وگ گئے

ماہیوال تے پُنوں رانجھا مجنوں سروں دھوڑ چھنڈیندے وگ گئے

جند جیونڑ منگدی اے کئی جنگجو ہتھیار سٹیندے وگ گئے

توں تاؔج ڈَکی فرہاد رنگے اِتھوں وانڑ وٹیندے وگ گئے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:14

جیویں دل ہائے مینوں دھریکنڑ تے انجے وانگ گِھلیندا وتناں

میں ہیٹھلا پتر جوار دا ہاں چپ چاپ مَدھیندا وتناں

خود کشی کر لئیں ہاں پر نئیں کیتی پُچھ کیوں ولسیندا وتناں

تُہاڈا ہاسا تاؔج دی ہنج توں بنڑدائے اسے پاروں جیندا وتناں

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:15

ناں جگ توں وکھرا بخشیا ہاؤ اگاں رنگ تے بخت وی لائیں ہا

ساری زندگی نال شریکاں دے وت کھندے یار وتائیں ہا

توں وی باز مریندا ایں چِڑیاں توں چلو اتنا کرم کمائیں ہا

جِنہاں اگے کوئی آدمی ماریا ہوندا توڑے اُنہاں توں تاؔج مرائیں ہا

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:16

ہک بُت دے مگروں انج بَھنا وتناں اُکا بُھل بَھل رب دی یاد وی گئی

گئے وطن وسیب دے دکھ تے سکھ ہکو جیڈیاں دی اِمداد وی گئی

ہاچھاچھ جہان دی پی گئے ہائیں خودداری نام نِہاد وی گئی

گَل تاؔج مُکا تینتھوں جیندیاں جی گھر بار کُجا اولاد وی گئی

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:17

توڑ آیاں عید مُبارک دیونڑ شالا وسدے راہنی بھانڑ اے

اگوں سجنڑ دا ولدا جگ سُنڑیاں اِدے آیا کیندے کانڑ اے

سَنڑے پاٹیاں لیراں دور ہو ونج نالے کملیا جگ سنجھانڑ اے

کیہڑا بھڑوا دیوے ساری زندگی تیرے حال دی تاؔج مُکانڑ اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:18

ودا گھرو گھری عید مُبارکاں دیندا اے ہر کوئی آپنڑے سجنڑاں نوں

دَمی دم آپنڑے دروزے تے رکھی کھلے آں سکدیاں بانہاں نوں

سد مار کے آدھا تاؔج کھلوتاں سارے وطن دیاں بندیاں نوں

کوئی ہے جیہڑا عید مبارک دیونڑ پیا آندا اے اُجڑ گیاں نوں

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:19

گلاں چار دیاں چار ہن حشر دے ڈینہہ گنہگار نوں نار نہ دیویں

دیویں کناں تائیں بُھکھ تَس ساری زندگی کاسے دی کار نہ دیویں

تیری مرضی میں تاں نئیں آدھا اوقات دی مار نہ دیویں

میرے اللہ تاؔج شریکاں آلا ای کدی پِڑ دی ہار نہ دیویں

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:20

رکھی بیٹھاں قفس اچ چپ دا روزہ مینوں قید دا ڈنگ ڈنگ یاد اے

میرے منہ چوں کڈھ کے جِبھ کپ لئیں جے میں کوئی کراں فریاد اے

میری اکھیاں ماشکی بنڑیاں ودیاں ہن تیرے گھر دیاں جدنڑ صیاد اے

اِسے سُکھ توں ساری زندگی کرنا اے تُساں کداں کوئی تاؔج آزاد اے

غلام حیدر تاؔج

دوہڑہ:21

کیڈا توں فرعون طبیعت ایں میں کتنا نرم مزاج آں

اج پورے پاکستان دے وچ تیرے ناں دی میں معراج آں

چا سٹیا ای سنگت دے مخمل چوں بے دست و پا محتاج آں

تیرا ہالے وی گیا پِھٹا کُجھ وی نئیں مینوں چا لئے آخر تاؔج آں

غلام حیدر تاؔج